Με σύμμαχο τις πολύ καλές καιρικές συνθήκες και με την συμμετοχή του κόσμου να είναι εντυπωσιακή, αναβίωσε σήμερα στον Γέρμα το περίφημο έθιμο «Λουκατσάρια» και ο παραδοσιακός γάμος.
Ένα έθιμο που χάνεται στα βάθη των αιώνων και σχετίζεται
άμεσα με τους Σατύρους, ακόλουθους του Θεού Διονύσου και του Βάκχου με
πρωτοστάτη τον τραγοπόδαρο Πάνα, όπου νέοι του χωριού οι οποίοι επρόκειτο
εκείνη τη χρονιά να καταταγούν στον ελληνικό στρατό, μεταμφιέζονται σε ρόλους
προσώπων του Γάμου.
Έτσι, αναβιώνετε ο πατροπαράδοτος Γερμανιώτικος γάμος με τη
συμμετοχή όλου του χωριού.
Σύμφωνα με το έθιμο νωρίς το πρωί λοιπόν, της 2ας
Ιανουαρίου, έξι αγόρια από το χωριό θα μεταμφιεστούν σε νύφη, πεθερά , γαμπρό,
κουμπάρο ή νούνο, όπως λέγεται στο Γέρμα και πεθερό. Με τη συνοδεία όλου του
χωριού, θα γυρίσουν τα σοκάκια περνώντας από τα πηγάδια για να πάρουν νερό και
να χορέψει η νύφη και έπειτα στην πλατεία όπου θα χορέψουν οι έξι νέοι.
Οι υπόλοιποι κάτοικοι το μεσημέρι θα φύγουν στα σπίτια τους
και θα μεταμφιεστούν σε «Λουκατσάρια», όπου θα φορέσουν παλιόρουχα και θα
σκεπάσουν το κεφάλι και το πρόσωπο με μαντήλι, ώστε κανείς να μην τους
αναγνωρίσει. Όποιος αναγνωρίσει το άτομο, προσφωνεί το όνομά του και
αυτός είναι υποχρεωμένος να αποκαλυφθεί. Το γλέντι θα συνεχίσει έως αργά το βράδυ στα μαγαζιά του χωριού.
Αναβιώνοντας το έθιμο αυτό, διακομοδώντας τον παραδοσιακό
γάμο, θέλουμε να ''ξυπνήσουμε'' τη μάνα Γη, η οποία βρίσκεται στο λήθαργο του
χειμώνα. Με τη δυνατή μουσική προσπαθούμε να ξυπνήσουμε τη Γαία, ενώ στο
πρόσωπο των νέων συμβολίζουμε την αναγέννηση, την αναδημιουργία, το νέο
ξεκίνημα, όπου ο σπόρος θα πέσει στη Γη για να φέρει σύντομα τη νέα σοδειά που
είναι τόσο αναγκαία για όλους.
Η επιθυμία του διωγμού του χειμώνα συμβολίζεται και από την
αναγέννηση του Φαέθοντα, αρματηλάτη του Ήλιου, γιου του Απόλλων, ο οποίος
πεθαίνει και ξαναγεννιέται στις 22 Δεκεμβρίου, εκεί και η έγκυος νύφη που θα
γεννησεί τη νέα πορεία του Ηλίου.