Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν υπάρχει η δυνατότητα ο καθένας να μπορεί να δημιουργήσει το δικό του ηλεκτρονικό παιχνίδι
και μάλιστα αυτό να είναι κατάλληλο για παιδιά με προβλήματα όρασης καθώς και για ανθρώπους με άνοια; Η ηλεκτρονική πλατφόρμα «Memor-i - Παιχνίδια για τυφλά παιδιά» που δημιούργησε η ΜΚΟ SciFY έρχεται να δώσει την απάντηση και να «βροντοφωνάξει» πως όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στο παιχνίδι και συγκεκριμένα στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Από το 2015 η SciFy δημιουργεί ηλεκτρονικά παιχνίδια ειδικά σχεδιασμένα για τυφλά παιδιά και τα προσέφερε δωρεάν σε χιλιάδες παιδιά που τα περίμεναν «πώς και πώς». Πρόκειται για ένα παιχνίδι με κάρτες, με «ακουστικές» κάρτες κατάλληλες για τυφλά παιδιά (αλλά επίσης και για όλα τα παιδιά).
«Μιλήσαμε με τους δασκάλους των τυφλών παιδιών, με τα ίδια τα παιδιά και με τους γονείς τους. Ξεκινήσαμε από την τρίλιζα και το τένις και συνεχίσαμε με το memor-i, το παιχνίδι με τις κάρτες. Εκεί χρειάστηκε να φέρουμε και μια ειδική τεχνολογία που λέγεται αμφιωτικός ήχος, ο οποίος σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι ο ήχος έρχεται από κάποιο συγκεκριμένο σημείο στον χώρο, κι αυτό χρειάστηκε γιατί όταν ήταν να παίξουν τα παιδιά τρίλιζα έπρεπε να καταλάβουν ότι το σημάδι είναι πάνω δεξιά ή κάτω αριστερά. Για να βρούμε αυτή την τεχνολογία ήρθαμε σε επαφή με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο», εξηγεί ο Marketing και Impact manager της SciFy, Βασίλης Γιαννακόπουλος. Και προσθέτει: « Έτσι φτιάξαμε την “ κοινότητα” γι’ αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν τη λύση και την “ κοινότητα” αυτών που θα αρχίσουν να δουλεύουν. Τώρα τα παιδιά έχουν στο ΚΕΑΤ παιχνίδια, έχουν και στο σπίτι τους, να ασχοληθούν και να εκπαιδευτούν. Επιπλέον, οι καθηγητές φέρνουν σε επαφή τα παιδιά με την τεχνολογία χωρίς φόβο αλλά μέσα από το παιχνίδι. Γίνονται μέχρι και τουρνουά βλεπόντων και τυφλών». Όπως περιγράφει ο κ. Γιαννακόπουλος, τα παιδιά φοράνε ακουστικά και δέχονται τις οδηγίες μιας φιλικής φωνής, ενός βοηθού που περιλαμβάνεται μέσα στο παιχνίδι. Έτσι, τα παιδιά σταματούν να φοβούνται κι είναι έτοιμα να ξεκινήσουν να παίζουν.
Ακόμη, παράλληλα με την πλατφόρμα με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, η SciFy δημιούργησε μία πλατφόρμα για τους εκπαιδευτικούς των ατόμων με προβλήματα όρασης ώστε να μπορούν να δημιουργήσουν παιχνίδια πάρα πολύ απλά, ανεβάζοντας μία φωτογραφία και τον αντίστοιχο ήχο.
«Όλοι μπορούσαν να φτιάξουν παιχνίδια και να τα μοιραστούν ελεύθερα. Αυτή τη στιγμή η πλατφόρμα έχει πάνω από 30 παιχνίδια, επειδή τα φτιάχνει η κοινότητα. Και το πολύ συγκινητικό είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα παιχνίδια τα έχουν φτιάξει τα ίδια τα τυφλά παιδιά με τη βοήθεια των δασκάλων τους. Κι επειδή τα φτιάχνουν τα ίδια τα παιδιά, μαθαίνουν και καλύτερα. Γίνονται οι ίδιοι δημιουργοί περιεχομένου. Τα παιδιά συνδημιουργούν εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Φτιάχνουν δικά τους παιχνίδια, γίνονται κι αυτοί δημιουργοί υλικού που μπορούν εκπαιδευτικοί να το χρησιμοποιήσουν σε σχολεία βλεπόντων. Πρόσφατα πήραμε άδεια από το υπουργείο Παιδείας γιατί δεν είναι παιχνίδια μόνο για τυφλούς, είναι παιχνίδια και για βλέποντες», σημειώνει στο ο κ. Γιαννακόπουλος. «Ο ενθουσιασμός των παιδιών είναι φοβερός. Έχει αντίκτυπο σε πολλά επίπεδα. Τα παιδιά έχουν ξαφνικά κάτι να παίξουν σε έναν υπολογιστή, που μέχρι πρότινος δεν είχαν, μπορούν να έρθουν σε επαφή με τον υπολογιστή χωρίς φόβο, κι αυτό είναι φοβερό για την ένταξη των ανθρώπων γιατί όλοι ζούμε σε έναν κόσμο που οι υπολογιστές αποτελούν πολύ σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μας. Ανταποκριθήκαμε σε μία ανάγκη που υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο», καταλήγει.
Το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Εκπαίδευσης κι Αποκατάστασης Τυφλών
Είναι μεσημέρι κι οι φωνές των παιδιών κατακλύζουν το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών στην Καλλιθέα... Τα παιδιά έχουν διάλειμμα και η υποδοχή τους είναι θερμή, οι διάδρομοι του ΚΕΑΤ και του ειδικού δημοτικού σχολείου είναι γεμάτοι χρώματα, ζωγραφιές και στη μέση ένας παιδότοπος. Το διάλειμμα τελειώνει κι έρχεται η ώρα του μαθήματος. Μπαίνουμε στην αίθουσα και συναντάμε τον Άγγελο, την Αθηνά, τον Μοχάμεντ και την εκπαιδευτικό Έλση Μουτζουρογεώργου. «Σήμερα θα παίξουμε στους υπολογιστές μας τα ηλεκτρονικά παιχνίδια», λέει η κ. Μουτζουρογεώργου, ενώ ο Άγγελος ανοίγει σιγά - σιγά τον υπολογιστή και περιμένει να μας δείξει το παιχνίδι. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ο Άγγελος καταφέρνει να ταιριάξει όλες τις κάρτες μεταξύ τους. «Αυτό το παιχνίδι βοηθάει το μυαλό να θυμάσαι το καθετί. Τα μέρη του υπολογιστή είναι το αγαπημένο μου γιατί μαθαίνω κιόλας», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Άγγελος. Λίγο πιο πέρα ο Μοχάμεντ παίζει κι εκείνος τις κάρτες με τα χρώματα.
«Ήθελα πάρα πολύ να φτιάξω ένα παιχνίδι με χρώματα και προσπάθησα να τους βάλω πράγματα που αντιστοιχούν σε χρώματα και τα οποία δεν είναι συνηθισμένα. Το θέμα χρώμα είναι κάτι που δεν είναι εύκολα αντιληπτό σε κάποιον που δεν έχει δει ποτέ», τονίζει η κ. Μουτζουρογεώργου. Και προσθέτει: «Θέλαμε να βρούμε παιχνίδια που θα μπορούν να παίζουν τα παιδιά μας εδώ. Το παιχνίδι έπρεπε να παίζεται από όλους ισότιμα και με τα πλήκτρα διότι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ποντίκι. Κι αφού φτιάχτηκαν τα πρώτα με τη φωνή τη δική μου σκέφτηκα ότι αντί να ηχογραφώ τον εαυτό μου γιατί να μην ηχογραφώ τα παιδιά, να λένε τα ίδια τις απαντήσεις. Τα παιδιά ξετρελάθηκαν και ιδιαίτερα όταν άκουγαν ηχογραφημένη τη δικιά τους τη φωνή. Γιατί πλέον δεν έπαιζαν μόνο με το συγκεκριμένο παιχνίδι αλλά έψαχναν να βρουν και σε ποιον ανήκει η φωνή. Θέλουν να συμμετέχουν και τα ίδια στη δημιουργία των παιχνιδιών».
Η κ. Μουτζουρογεώργου δουλεύοντας στον χώρο αυτό από το 1995, είδε τα τελευταία χρόνια τα παιδιά να αποκτούν τα δικά τους παιχνίδια που μέχρι πρότινος δεν είχαν. «Τα παιδιά μας δεν είναι κάτι διαφορετικό. Είναι ίσα με τα υπόλοιπα παιδιά και θέλουμε ίσες ευκαιρίες, θέλουμε ομαλή ένταξη».
«Το θέμα δεν είναι να υπάρχουν αποκλειστικά παιχνίδια για παιδιά με προβλήματα όρασης το θέμα είναι τα παιχνίδια που σχεδιάζονται να είναι για όλους. Το σημαντικό είναι ότι είναι σχεδιασμένα για όλους. Άρα φτιάχνουν παιχνίδια στο πνεύμα της εποχής που είναι η συμπεριληπτική εκπαίδευση. Ένα σχολείο για όλους που θα έχει και παιχνίδια για όλους κι εκπαιδευτικά μέσα για όλους, έτσι ώστε τα παιδιά που αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα αναπηρίας να συμμετέχουν κανονικά χωρίς να αισθάνονται μειονεκτικά απέναντι στα υπόλοιπα παιδιά», τονίζει ο διευθυντής του Ειδικού δημοτικού σχολείου Καλλιθέας, Φίλιππος Κατσούλης. «Μέσα από τα παιχνίδια τα παιδιά αποκτούν μία θετική εικόνα για τον υπολογιστή. Βλέπουν ότι τους δίνει χαρά γιατί παίζουν. Εμάς ο σκοπός μας δεν είναι μόνο να χαρούν αλλά και να μάθουν να χρησιμοποιούν τον υπολογιστή. Αποκτούν επαφή και γνώσεις που είναι πολύ σημαντικές. Αυτές οι εφαρμογές τελικά έχουν οφέλη για όλους. Το καλό είναι ότι μπορούν να προσαρμόζονται και να προσθέτουμε εμείς πληροφορίες ανάλογα με τα διδακτικά αντικείμενα. Το ζητούμενο είναι ότι τα παιχνίδια τα φτιάχνουν τα ίδια τα παιδιά, το κάνουν δικό τους το παιχνίδι», καταλήγει ο κ. Κατσούλης.
Μία απλή τρίλιζα, ένα παιχνίδι με κάρτες, με φαγητά, με γλυκά, είναι αυτά που έδωσαν χαρά σε εκατοντάδες παιδιά που επιτέλους βρήκαν κι αυτά τα παιχνίδια τους.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
.jpg)
