Σωτήρης Τσιόδρας : Ποιος είναι ο "στρατηγός" που πολεμά τον κορονοϊό

Ο καθηγητής Λοιμωξιολογίας Σωτήρης Τσιόδρας είναι για την Ελλάδα η πρώτη «νίκη» κατά του COVID-19

Ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή, ο "στρατηγός" όπως τον αποκαλούν οι συνεργάτες του στον αγώνα που δίνει καθημερινά με τον αόρατο αυτόν εχθρό

Φέρτε την εικόνα στο μυαλό σας. Ένας κλασσικός Ελληνάρας να «μπαίνει» καθημερινά στα σπίτια μας μέσω των τηλεοράσεων και να μας ενημερώνει για την πορεία της πανδημίας του κορωνοϊού στην χώρα μας.

Με τον κόσμο σε καραντίνα στα σπίτια του, τα μαγαζιά κλειστά, την κυκλοφορία επί της ουσίας να απαγορεύεται, τον τρόμο της διασποράς του ιού που δεν ξέρουμε ακόμη πως τον αντιμετωπίζουμε. Με τον Πρωθυπουργό μας αλλά και άλλοι ηγέτες στην Ευρώπη όπως ο Μακρόν, να μιλάνε για «πόλεμο με αόρατο εχθρό» και για «συντρίμμια».

Σκεφτείτε να πρέπει λοιπόν ένας κλασσικός Ελληνάρας να ανακοινώνει κάθε μέρα νέα κρούσματα και θανάτους. Να πρέπει να ενημερώνει τον κόσμο που κλεισμένος στα σπίτια του αγωνιά για το αύριο... πως θα υπάρξει αύριο, αν θα μπορέσουμε, έστω σε 2 μήνες από τώρα, να βρούμε ξανά την ζωή μας όπως ήταν πριν.

Την ενημέρωση δεν μας την κάνει ούτε ο Υπουργός, ούτε ο Υφυπουργός Υγείας. Μας ενημερώνει ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή. Ο κ. Τσιόδρας είναι πραγματικά ευλογία για την Ελλάδα σε αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή που περνάει και η χώρα μας.

Ο άνθρωπος βεβαίως ήταν ευρέως γνωστός για την δουλειά του στον χώρο του, όλοι οι υπόλοιποι, τον μαθαίνουμε τώρα και το κυριότερο παίρνουμε κουράγιο από την ηρεμία του, τον καταρτισμένο και απλό λόγο του και πρωτίστως την σοβαρότητα που τον διακρίνει.

Ο Σωτήρης Τσιόδρας εκπροσωπεί την Ελλάδα που θα έπρεπε να έχουμε...

Ποιος είναι Σωτήρης Τσιόδρας

Είναι ο άνθρωπος που περιμένει πως και πως κάθε απόγευμα όλη η Ελλάδα για να ενημερωθεί για τα νέα κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα μας.

Γεννημένος στις 13 Οκτωβρίου του 1965 στο Σίδνεϊ, μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα πήγε Γυμνάσιο και Λύκειο στο 15ο της Κυψέλης, απ’ όπου πήρε απολυτήριο με βαθμό 19 7/13. Το 1984, στα 19 του χρόνια, δίνει εισαγωγικές εξετάσεις για την Ιατρική Σχολή και μπαίνει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Μεταγράφεται ως αριστούχος μετά από δύο χρόνια στη Ιατρική Σχολή Αθήνας, από την οποία αποφοιτά με βαθμό πτυχίου «Άριστα» τον Μάρτιο του 1991. Ακολουθεί η στρατιωτική του θητεία στο Πεζικό, όπου υπηρετεί ως γιατρός στα Κέντρα Εκπαίδευσης Υγειονομικού στο Μεσολόγγι, στην Άρτα, στη Σύμη, στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού και στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, στο οποίο ειδικεύεται επί 6 μήνες στην Παθολογία.

Κατόπιν κάνει το Αγροτικό του επί 9 μήνες στο Κέντρο Υγείας του Άστρους Κυνουρίας και στη συνέχεια συνεχίζει τις σπουδές του στις ΗΠΑ, όπου και παραμένει για 7 χρόνια ολοκληρώνοντας τη μεταπτυχιακή του εκπαίδευση. Αποκομίζει σημαντική κλινική εμπειρία στα τρία χρόνια παραμονής του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «Albert Einstein» στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια, ενώ παράλληλα διδάσκει φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Temple στην ίδια πόλη.

Στη συνέχεια, μετά από αυστηρή διαδικασία επιλογής, είναι ο μοναδικός υποψήφιος από ξένη χώρα που γίνεται δεκτός στο πρόγραμμα εξειδίκευσης στην Παθολογία-Λοιμωξιολογία, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία την Νέας Αγγλίας, το Beth Israel Deaconess της Βοστόνης, που αποτελεί το πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ. Εξειδικεύεται εκεί επί τέσσερα χρόνια με υποτροφία κλινικού ερευνητή και παίρνει μεταπτυχιακό δίπλωμα στις Ιατρικές Επιστήμες από το Χάρβαρντ. Έχει ήδη λάβει άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος από την Πολιτεία της Μασαχουσέτης, ενώ μετά από επιτυχή συμμετοχή στις εξετάσεις πιστοποίησης της Αμερικανικής Επιτροπής Εσωτερικής Παθολογίας αποκτά ειδικότητα στη Λοιμωξιολογία.

Ως κάτοχος διπλωμάτων κύρους, εξοπλισμένος με επάρκεια γνώσεων, σπουδαία νοσοκομειακή εμπειρία και γόνιμη κλινική έρευνα στα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ και MIT, καθώς και πλούσιο διδακτικό έργο, θα μπορούσε να κάνει άνετα καριέρα στις ΗΠΑ. Ωστόσο παίρνει το ρίσκο κι επιστρέφει (το 2001) στην Ελλάδα, όπου ολοκληρώνει το υποχρεωτικό από τον νόμο Αγροτικό του στο Κέντρο Υγείας Μεσσήνης. Μετά το τέλος της θητείας του απασχολείται ως λοιμωξιολόγος στο ΚΕΕΛΠΝΟ. Την επόμενη χρονιά υποβάλει τη διδακτορική διατριβή του στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, αναγορεύεται διδάκτορας και από τον Δεκέμβριο του 2003 ακολουθεί ακαδημαϊκή καριέρα διανύοντας όλες τις βαθμίδες εξέλιξης: επιστημονικός συνεργάτης λέκτορας, επίκουρος, αναπληρωτής και σήμερα πλέον τακτικός καθηγητής Ιατρικής.

Στο μεσοδιάστημα δραστηριοποιήθηκε ως λοιμωξιολόγος στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002 στο Σολτ Λέικ, στην Πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ, ενώ στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, το 2004, ήταν ο υπεύθυνος γιατρός για το σύστημα Ολυμπιακής Συνδρομικής Επιτήρησης. Αεικίνητος στη μέχρι τώρα επιστημονική διαδρομή του, έχει δώσει δεκάδες διαλέξεις και ομιλίες σε νοσοκομεία, συνέδρια και ημερίδες, ενώ έχει κάνει εκατοντάδες δημοσιεύσεις σε βιβλία και επιστημονικά περιοδικά, τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι με τη διδασκαλία του στην Ιατρική έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής στους φοιτητές του, οι οποίοι αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του έναν εξαιρετικό δάσκαλο, με άνεση στη μετάδοση των γνώσεων και ταυτόχρονα έναν καλοπροαίρετο άνθρωπο που τους εμπνέει, τους συμπαρίσταται και τους ενθαρρύνει.

Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ζει μία πολύ ήσυχη ζωή με την οικογένειά του στην Κηφισιά όπου βρίσκεται το σπίτι του, είναι πατέρας 7 παιδιών ενώ είναι και ιεροψάλτης στην εκκλησία της ενορίας του στην Κηφισιά.

Ποδοσφαιρικά δηλώνει «Είμαι κόκκινος, είμαι Ολυμπιακός»!