Τα δεδομένα έχουν αλλάξει και οι εισηγήσεις για εκλογές τον Σεπτέμβριο δεν έχουν μόνο πολιτικά χαρακτηριστικά.
Όσοι μιλούν για κάλπες υπογραμμίζουν την επόμενη ημέρα της επιδημίας στο μέτωπο της οικονομίας.Αναζωπυρώνονται ημέρα με την ημέρα τα σενάρια πρόωρων εκλογών, από το φθινόπωρο, αν κι εφόσον περάσει σύντομα η λαίλαπα του κορωνοϊού.
Κυβερνητικά στελέχη, μάλιστα, τις ονομάζουν ήδη κάλπες… ανασυγκρότησης της χώρας μετά από έναν καταστροφικό μήνα και με μια επιδημία που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις επιπτώσεις της.
Αναμένοντας τα όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες εβδομάδες, θα έλεγε κανείς ότι για πρώτη φορά στη σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία μια εθνική κρίση σαρώνει άμεσα και το πολιτικό σκηνικό.
Ίσως μόνο το «βρώμικο ’89» είχε τέτοια επίπτωση σε πολιτικό επίπεδο και οδήγησε ταχύτατα στην ανατροπή των συσχετισμών εκείνης της εποχής.
Ούτε η υπόθεση των Ιμίων, ούτε το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, το Βατοπέδι και οι τραγωδίες στη Μάνδρα και στο Μάτι δεν έφεραν άμεσα ανατροπές. Πέρασαν μήνες ή και χρόνια προκειμένου τα πολιτικά κόμματα να πληρώνουν ή αντίθετα να καρπωθούν οφέλη από μείζονες εθνικές κρίσεις.
Σήμερα, και με μόλις ένα μήνα να ζει η Ελλάδα τον εφιάλτη του κορωνοϊού, βλέπει κανείς ξεκάθαρα μια πρωτοφανή συσπείρωση του κόσμου στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Δεν καταδικάζουν οι πολίτες τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αυτό που κάνουν είναι να «βάζουν πλάτη» στην κυβέρνηση κρίνοντας σε μεγάλο ποσοστό θετική την αντίδρασή της απέναντι στον κορωνοϊό.
Αναζητούν καταφύγιο
Το αίσθημα του φόβου για την υγεία τους, αλλά και για την επόμενη ημέρα, οδηγεί τους πολίτες στην αναζήτηση καταφυγίου σε μια κυβέρνηση που έτσι κι αλλιώς δεν είχε φθαρεί μέσα στους 10 μήνες από τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές του περασμένου Ιουλίου.Η δικαιολογημένη ανάγκη για το «αποκούμπι» σε ένα κράτος που δείχνει να λειτουργεί ικανοποιητικά, κυριαρχεί και σε πολιτικό επίπεδο. Από τις αρχές της χρονιάς οι δημοσκοπήσεις που έγιναν δεν ήταν πολλές κι έδειχναν αδιαμφισβήτητη κυριαρχία της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.
Διαφορές πάνω από 10 μονάδες σταθερά, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης απολάμβανε μεγάλης δημοφιλίας έναντι του Αλέξη Τσίπρα.
Η κρίση του κορωνοϊού, τα περιοριστικά μέτρα και η γενικευμένη καραντίνα από τις αρχές Μαρτίου έχουν δημιουργήσει νέο ρεύμα υπέρ της κυβέρνησης.
Αναλύοντας κανείς τον μέσο όρο των ερευνών κοινής γνώμης διαπιστώνει αυτή τη συσπείρωση του κόσμου γύρω από την κυβέρνηση.
Για παράδειγμα, στις αρχές Ιανουαρίου η ΝΔ είχε ποσοστό 45,2% και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 27,4%.
Στις 3 Μαρτίου, όταν το μαύρο πέπλο του κορωνοϊού άρχισε να απλώνεται πάνω από τη χώρα, η ΝΔ ανεβάζει το ποσοστό της στο 46,3% ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στο 27%.
Στις 25 Μαρτίου, με τη χώρα να βρίσκεται σε κατάσταση lockdown, το κυβερνών κόμμα πιάνει ποσοστό 47,1% ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο 26,8%.
Βλέπουμε δηλαδή ότι η ΝΔ ανεβάζει συνέχεια τα ποσοστά της και κερδίζει από τη διαχείριση της κρίσης, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση – που μοιραία ακολουθεί την ατζέντα της κυβέρνησης και δεν μπορεί να διαμορφώσει διαφορετικό πολιτικό αφήγημα – παραμένει σταθερή.
Επικροτούν τη διαχείριση της κρίσης
Είναι ολοφάνερο ότι οι πολίτες επικροτούν τις κινήσεις που έχει κάνει η κυβέρνηση, τόσο ως προς την προετοιμασία του συστήματος υγείας όσο και ως προς την υλοποίηση πολύ δύσκολων – μέχρι πρότινος αδύνατων – projects.Οπως βεβαίως η απαγόρευση κυκλοφορίας, οι μετακινήσεις με SMS, το στήσιμο σε χρόνο – ρεκόρ του e-gov, η καθημερινή ενημέρωση των πολιτών με σοβαρότητα από τους κ. Σ. Τσιόδρα και Ν. Χαρδαλιά.
Βεβαίως, υπάρχουν και λάθη και πολλές φορές μπορεί να ασκηθεί κριτική στις κυβερνητικές κινήσεις. Ομως, ο κόσμος επιβραβεύει το γεγονός ότι τα αποτελέσματα των μέτρων και το γεγονός ότι δεν κατέρρευσε το κράτος (όπως πολλοί θα περίμεναν) έχουν αναγάγει την Ελλάδα σε παράδειγμα προς μίμηση για όλο τον πλανήτη.
Χαρακτηριστική είναι η απάντηση που δόθηκε σε πρόσφατη έρευνα της Interview. Το 87% λέει ότι οι χειρισμοί Μητσοτάκη είναι σωστοί και μόνο 10% λέει ότι ήταν λάθος.
Θα έλεγε κανείς ότι η εθνική αυτή κρίση έχει βάλει την κυβέρνηση και προσωπικά τον Πρωθυπουργό «καβάλα στο άλογο».
Βεβαίως, θα πρέπει να επιβραβευτεί και η στάση της αντιπολίτευσης στο σύνολο των κομμάτων. Η ωριμότητα του ΣΥΡΙΖΑ, πλην ελαχίστων, μεμονωμένων και άστοχων παρεμβάσεων, εκφράζεται με μια πολύ… γενναιόδωρη αντιπολίτευση.
Κάτι φυσικά που δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού την ώρα της μάχης δεν στέκουν διχαστικές φωνές καθώς θα καταδικάζονταν από τους πολίτες.
Ακόμη και το κίνημα… «Θα λογαριαστούμε μετά» έχει αποσυρθεί από την Κουμουνδούρου.
Λαϊκίστικες φωνές που επιδιώκουν να… ξαναγεμίσουν πλατείες δεν ακούγονται σχεδόν καθόλου. Η πρωτοφανής συσπείρωση του κόσμου δεν αφήνει π.χ. να κυριαρχήσουν τα «troll» που προσπαθούν να κάνουν… πάρτι στο Διαδίκτυο.
Και τώρα εκλογές;
Στις 22 Φεβρουαρίου τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» είχαν αναλύσει τα δύο σενάρια περί πρόωρων εκλογών. Τότε, και χωρίς να μπορεί να φανταστεί κανείς τον εφιάλτη του κορωνοϊού, οι λόγοι που υπήρχαν για πρόωρες κάλπες ήταν καθαρά πολιτικοί.Δηλαδή να εκμεταλλευτεί η ΝΔ το υπέρ της κλίμα, να πάει σε διπλές εκλογές και να «κάψει» την απλή αναλογική που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα να οδηγήσει τον Αλέξη Τσίπρα σε δύο επώδυνες ήττες.
Τώρα τα δεδομένα έχουν αλλάξει και οι εισηγήσεις για εκλογές τον Σεπτέμβριο δεν έχουν μόνο πολιτικά χαρακτηριστικά. Όσοι μιλούν για κάλπες υπογραμμίζουν την επόμενη ημέρα της επιδημίας στο μέτωπο της οικονομίας.
Οι εκτιμήσεις για τη ζημιά που θα υποστεί η χώρα ποικίλλουν και συνδέονται άμεσα με τον χρόνο που θα κρατήσει η νόσος. Στο πιο απαισιόδοξο σενάριο, με απώλεια και της τουριστικής σεζόν, οι οικονομικοί αναλυτές κάνουν λόγο για ζημιά της τάξης των 15 μονάδων του ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 30 δισ. ευρώ.
Στο απευκταίο σενάριο, κι αν δεν υπάρξουν αποφάσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, θα προκύψουν χιλιάδες λουκέτα σε επιχειρήσεις, απολύσεις, μειώσεις μισθών, απουσία επενδυτικών σχεδίων, βουτιά της κατανάλωσης, έκρηξη των κόκκινων δανείων και των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία.
Μόνο ένα ευρύτερο σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, κάτι σαν το μεταπολεμικό «σχέδιο Μάρσαλ», θα μπορούσε να φέρει την Ελλάδα σε μια κανονικότητα σε διάστημα 2-3 ετών.
Και μόνο μια σταθερή κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας και με ισχυρή λαϊκή εντολή, θα μπορούσε να το υλοποιήσει.
Έτσι, πληθαίνουν οι εισηγήσεις στον Πρωθυπουργό να πάει σε εκλογές μόλις τελειώσει ο εφιάλτης και με νωπές τις εντυπώσεις ότι η κυβέρνηση τα πήγε καλά και οι πολίτες τη στηρίζουν για τη δύσκολη επόμενη ημέρα.
ΠΗΓΗ : in.gr
.jpg)
