Ο Στέλιος Κανελλόπουλος 14 χρονών τότε έχασε τον αδελφό του, Γιάννη (18), στις 8/2/1981.

Η ζωή του άλλαξε για πάντα, δεν ήταν πλέον τίποτα το ίδιο. Όπως λέει και ο ίδιος στην συνέντευξη που παραχώρησε στο SPORT24 "από εκείνη την στιγμή έχασα και τη μητέρα μου". Η ημέρα που τον στιγμάτισε για πάντα, ο πόνος που δεν έφυγε ποτέ, το νεκροταφείο που έγινε εξομολογητήριο και για κλείσιμο 41 λέξεις δικές του μέσα από τα βάθη της καρδιάς του.

Μεταξύ των όσων είπε, αναφέρθηκε και σε ένα αγώνα με αντίπαλο την Καστοριά, λίγο πριν από την τραγωδία που πήγε μαζί με τον 18χρονο αδελφό του...Ο Στέλιος συνέχισε την εξιστόρηση, ενθυμούμενος ένα περιστατικό μέσα στη Θύρα 7, που για τον ίδιο καταδεικνύει την διαφορά του τότε με το σήμερα. "Πηγαίναμε μαζί στο γήπεδο με τον αδελφό μου. Θυμάμαι ότι ήμασταν σε έναν αγώνα στη Θύρα 7 και παίζαμε με την Καστοριά. Μπήκαν μέσα για το ζέσταμα και εκείνος τους χειροκρότησε. Αναρωτήθηκα μάλιστα 'γιατί χειροκροτάς;' και μου είπε 'ρε Στέλιο, άξιοι είναι και αυτοί, ήρθαν να παίξουν τον αγώνα τους, γιατί να μην τους χειροκροτήσω;'.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ