Μια ομάδα, μια σχεδόν ολόκληρη ζωή στο ίδιο παρκέ στο ίδιο γήπεδο

και σε τρείς διαφορετικές θητείες. Ο Γιώργος Καραταγλίδης φέτος κλείνει 32 χρόνια στην προπονητική του καριέρα από τα όποια τα 20 είναι στην ομάδα της Καστοριάς με κάποια διαστήματα κενά. Ξεκίνησε ως αθλητής στην ομάδα της Καστοριάς και το 1991 όντας ακόμα αθλητής ανέλαβε, παράλληλα, το παιδικό και το γυναικείο τμήμα τα όποια κατέκτησαν και το πρωτάθλημα εκείνη τη χρόνια.

«Η Καστοριά είναι η μπασκετική “Ιθάκη” γι’ εμένα. Είναι η πόλη που γεννήθηκα και η ομάδα δημιουργήθηκε από μια παρέα παιδιών το 1981. Είναι η ομάδα που αγωνίστηκα. Έχω περάσει τα περισσότερα χρόνια μου σαν προπονητής» λέει στο e-magazine o Kαραταγλίδης που είχε την πρώτη διακοπή στη συνεργασία του με την Καστοριά, το 1995 και ανέλαβε θέση περιφερειακού προπονητή στην ΕΚΑΣΔΥΜ.

Η μακροβιότητα συνεργασίας της Καστοριάς με τον Γιώργο Καραταγλίδη, έγκειται, σύμφωνα με τον ίδιο τον προπονητή, στην ελευθερία αποφάσεων και κινήσεων, καθώς και την στήριξη του σε δύσκολες καμπές της συνεργασίας, ύστερα από ήττες.

«Θα πρέπει η διοίκηση να σε πιστεύει, να σε στηρίζει και να σου αφήνει χρόνο να φανεί η δουλειά σου. Χαρακτηριστικά μπορώ να αναφέρω ότι όταν ανέλαβα την γυναικεία ομάδα του Λασσάνη στην δεύτερη αγωνιστική κάναμε μια άσχημη ήττα και ήμουν έτοιμος να αποχωρήσω αλλά με την σωστή διαχείριση και στήριξη της τότε διοίκησης της κας Βασιλειάδου αλλά και του αείμνηστου Ιωάννη Σκαρκαλά παρέμεινα στην ομάδα τελικά για 7 χρόνια με αρκετές διακρίσεις και με στήριξη από όλες τις επόμενες διοικήσεις. Αυτό γίνεται και με τις εκάστοτε διοικήσεις της Καστοριάς που συνεργάστηκα» υπογραμμίζει ο Καραταγλίδης που έχει αφήσει το αποτύπωμα του όσο κανένας άλλος στην ομάδα της Καστοριάς μέσα από την 20ετή συνεργασία τους με μεγάλη παρακαταθήκη και προσφορά.

Ο επόμενος σταθμός ήταν τα Γρεβενά το 1996-1997 όταν και ανέλαβε το παιδικό τμήμα του Πρωτέα και την επόμενη περίοδο στα μέσα της χρονιάς ανέλαβε το αντρικό τμήμα παρακινούμενος από το αείμνηστο Γιάννη Ντάσιο να πάρει την ευκαιρία στηρίζοντας τον απόλυτα.

Το 1999-2000 ταυτόχρονα με την ΕΚΑΣΔΥΜ ανέλαβε τα παιδικά και εφηβικά τμήματα της Καστοριάς. Είχε την τύχη να κοουτσάρει το εφηβικό τμήμα της Καστοριάς στο οποίο αγωνιζόταν ο αργότερα κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης, Δημήτρης Διαμαντίδης, αλλά και να τον επιλέξει σε μικρότερη ηλικία στη Μικτή Ομάδα της ΕΚΑΣΔΥΜ.

 «Φαινόταν από μικρός στις ακαδημίες ότι είναι ταλέντο ξεχωριστό. Τότε η Καστοριά είχε δύο ομάδες τον Κάστωρ και τον ΓΟΚ και μαχόταν ποιος θα τον πάρει. Τελικά οι δύο ομάδες έκαναν συγχώνευση και το ευτύχημα είναι ότι δεν χάθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα/παίκτης στην Ελλάδα. Επίσης θυμάμαι ότι στην μικρή ομάδα της ΕΚΑΣΔΥΜ τον είχαμε καλέσει πρώτη φορά ο Δημήτρης Σιακαβάρας και εγώ που ήμασταν τότε προπονητές», θυμάται ο Γιώργος Καραταγλίδης.

Από το 2000 έως το 2004 αναλαμβάνει τα ηνία του γυναικείου τμήματος του Λασσάνη Κοζάνης στην Α2 εθνική κατηγορία πανηγυρίζοντας διαδοχικές παραμονές στην κατηγορία αλλά και ένα μετάλλιο στο πανελλήνιο κορασίδων . Την διετία 2004-2006 είναι προπονητής στην γυναικεία ομάδα του Απόλλων καλαμαριάς και ταυτόχρονα περιφερειακός προπονητής της ΕΚΑΣ Θεσσαλονίκης.

Ποια είναι πιο δύσκολη, τεχνική καθοδήγηση; Στους άνδρες, στις γυναίκες ή στα αναπτυξιακά τμήματα;

«Πιο δύσκολο είναι το να καθοδηγείς τεχνικά ομάδες γυναικών και αναπτυξιακών τμημάτων. Στο γυναικείο πρέπει να είσαι καλός ψυχολόγος ενώ στα αναπτυξιακά πρέπει να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση. Στο αντρικό έχεις κάποιες στιγμές που μπορείς να καθίσεις στον πάγκο, στα αλλά τμήματα όχι, ακόμα στο πιο εύκολο παιχνίδι πρέπει να είσαι όρθιος και να δίνεις οδηγίες στα παιδιά».

Για δυο χρόνια (2006-08) ο Καστοριανός τεχνικός επέστρεψε στο γυναικείο τμήμα του Λασσάνη Κοζάνης καταγράφοντας άλλη μια συμμετοχή στο πανελλήνιο νεανίδων, αλλά και φτάνοντας πολύ κοντά στην Α1 με την συμμετοχή στο μπαράζ ανόδου. Παράλληλα αναλαμβάνει το παιδικό τμήμα της Καστοριάς οδηγώντας το για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου στο πανελλήνιο πρωτάθλημα.

Αποχωρώντας από τον Λασσάνη το 2008 αναλαμβάνει και το ανδρικό τμήμα της Καστοριάς έως το 2013 με μια συμμετοχή στο πανελλήνιο παιδικό πρωτάθλημα 5η θέση και μία συμμετοχή στο πανελλήνιο εφηβικό πρωτάθλημα 5η θέση καθώς και την άνοδο του ανδρικού τμήματος στη Γ΄ Εθνική κατηγορία.

Μετά από ένα κενό το 2015 τον βρίσκει στο γειτονικό Άργος Ορεστικό στη Β΄ Εθνική κατηγορία σε μια πετυχημένη χρονιά με την ομάδα των ανδρών.

Το 2016 είναι η τρίτη του επιστροφή στην ομάδα της Καστοριάς στα αναπτυξιακά τμήματα και από το 2019 αναλαμβάνει και την ανδρική ομάδα οδηγώντας την στη Γ΄ Εθνική με νεαρούς και ταλαντούχους παίκτες της Καστοριάς δείγμα της δουλειάς του και του πόσο εμπιστεύεται και δίνει ευκαιρίες όλα αυτά τα χρόνια σε νέους. Παραμένει μέχρι και σήμερα στην Καστοριά με την ομάδα και φέτος να αποτελείται από ένα νεανικό ρόστερ και έχοντας κάνει πολύ καλό ξεκίνημα στις πρώτες αγωνιστικές.

Ποιες είναι οι καλύτερες στιγμές ή οι διακρίσεις που ξεχωρίζεις;

«Ξεχωρίζω τις συμμετοχές στα πανελλήνια πρωταθλήματα με την ομάδα της Καστοριάς αλλά και με τον Λασσάνη Κοζάνης όπου πήραμε και μετάλλιο. Σίγουρα στις καλύτερες στιγμές είναι στιγμές που είδα πολλούς αθλητές και αθλήτριες που πέρασαν από τις ομάδες μου να αγωνίζονται σε ανώτερο επίπεδο φτάνοντας και στην Εθνική Ομάδα. Σίγουρα η κάθε άνοδος στην επόμενη κατηγορία.

Η κάθε παραμονή στην κατηγορία. Το σημαντικότερο όμως είναι η ικανοποίηση που νιώθεις όταν έχεις βοηθήσει κάποιο παιδί όχι μόνο να γίνει καλύτερος παίχτης αλλά και να ενταχθεί σε ένα σύνολο, να λειτουργεί αρμονικά σε μια ομάδα, να μάθει να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις, να γίνει καλύτερος μαθητής και γενικά να γίνει καλύτερος άνθρωπος».